Durmak

Eğer yaşınız otuzların üzerindeyse, hele bir de çoluğa çocuğa karışmış durumdaysanız eğer, şu son günlerde neler dediğinizi duyar gibiyim… “Nasıl geçti koca bir yıl daha! 2000 yılına girişimizi dün gibi hatırlıyorum, 2018 oldu bile! Bu zaman ne ara bu kadar hızlı akmaya başladı?!”

 

Ne dersiniz, haklı mıyım? Son günlerde bunları bir defa bile olsa geçirmiş miydiniz aklınızdan? Kendi adıma diyebilirim ki yaşadığım son 10-15 yılın hemen her bitişinde, ya da her bir yenisinin başlayışında, bunlar ‘düşünmeden edemediğim düşünceler’ sınıfında yerini korumakta… Çok mu klasik olur eğer şunu söylersem? ‘Annem derdi de, anlamazdım!’. “Ne çabuk büyüdünüz siz?” diyen annemin sorusu eskiden anlamsız gelirken, şimdi bakıyorum iki oğlum 14 yaşında olacaklar bu sene ve ben sormadan edemiyorum: “Ne çabuk büyüdünüz siz?”

 

Zaman ne kadar göreceli bir kavram… O hızla akıp giderken, onun hızıyla yarış içerisinde olmak ise oldukça cazibeli geliyor insana, ‘eğer zamanın farkında değilse!’. Sürekli bir şeyler yapmak, bir yerlere yetişmek, koşmak, sanki geç kalırsa çok şey kaçacakmışçasına hiç durmadan koşmak… İşin peşinden, evin peşinden, çocukların peşinden, sosyalliğin peşinden, insanların peşinden aralıksız koşmak… Tanıdık geliyor mu? Peki sonra? Tamam, hadi hepsinin peşinden koştun, kimine yetiştin, kimine yetişemedin, yetişemediğinde karalar bağladın, sonra yine yetiştin, sevindin… Peki sonra? Vardığın yer neresi farkında mısın? Daha da önemlisi, varmak istediğin yer neresiydi, hiç farkında oldun mu? Belki de varmak istediğin yere gitmek için tek yapman gereken durmaktı… Hiç düşündün mü? Hiç durdun mu?

 

Ben 2018 yılında biraz durmayı planlıyorum, boş durmak değil tabii bahsettiğim, duracak kadar yavaşlamaktan, kendime alan yaratmaktan bahsediyorum… Yaptıklarımı sindirmek, yapacaklarımı planlamak, olabileceklere yer açmak ve belki de olamayacakları olduğu haliyle kabul etmek için ihtiyacım olan yaratım alanını oluşturmak. Ve bu yaratım alanında zamanı fark etmek için durmam gerekiyor… Çünkü bana öyle geliyor ki, duracak kadar yavaşladığımda, zamanı fark ettiğimde, zaman bükülebilir hale geliyor, aynı fantastik filmlerde olduğu gibi. Denemeye değer, belki 2018 yılında kendi fantastik filmimin kahramanı olurum J

 

Hepinizin tam arzuladığınız gibi bir yıl geçirmenizi dilerim. Zamanı fark ettiğiniz, kendi fantastik filminizin kahramanı olduğunuz bir yıl olsun. Yeni yılınız kutlu olsun!

 

 

 

Ebru Oğuş

Profesyonel Koç, Eğitmen