Hayat Koçu

1996 yılında kimya mühendisi olarak iş hayatıma atıldım. Özel sektörde plastik boru üreten bir firmada işe başladım. Fabrikayı tanımam için verilen bir haftalık kısa bir oryantasyon sonrasında bir masam ve masamın üzerinde evraklarım vardı. Üstelik de bir titrim olmuştu, “ Doğalgaz Mühendisi”. Peki ben doğalgaz mühendisliği ve yapmam gereken iş hakkında ne biliyordum. Hemen hemen hiçbirşey! Ancak bir yılın sonunda işime hakim hale gelmiş ve başarı yolunda adımlarımı atmaya başlamıştım. 12 yıl boyunca bu işimde ilerlemek, kendimi ve işimi bütünleştirmek yolunda adımlar atarak ilerlemeye başladım. Bu süreçte, her meslek eğitimi için aynı şey geçerli, eğitimi tamaladıktan sonra ne kadar çok çalışır, deneyim kazanır ve deneyimlerinizle temas ederseniz o işi o kadar iyi yaparsınız. Ve tabii ki bu durum şimdi yapmakta olduğum koçluk mesleği içinde geçerli.

 

Belki de önce ne çeşit bir koçtan bahsettiğimize açıklık getirmek gerek. “Bizler koçu Beyaz Gölge olarak bilirdik” dedi geçtiğimiz günlerde röportajımızı izleyen bir arkadaşımız. Aranızda beyaz gölgeyi hatırlayanlar olacaktır, bir lisenin basketbol takımı ve takım ve koçun yaşamlarından kesitler sunan ABD yapımı bir dizi idi “Beyaz Gölge”. Her ne kadar koç Reeves bir yaşam koçu değildiyse de, yaptığı iş sadece basketbol koçluğu değildi.

 

Ben beş yıldır yaşam koçluğu yapıyor ve son üç yıldır da hem koçluk yapıyor, hem de koçluk eğitimleri veriyorum, yani yaşam koçları yetiştiriyorum. Koçluk gerek kişilerin, gerekse kurumların daha güçlü hedefler belirlemesini, proaktif kararlarla olumlu farklar yaratan girişimlerde bulunmasını, bireysel zenginliklerini, güçlü yanlarını ve olası potansiyellerini daha etkin kullanmasını amaçlayan, süreli ve sistemli bir yol arkadaşlığıdır. Tabii özellikle şunu da belirtmeliyim ki, bizlerde zihinsel sağlığı iyileştirme veya herhangi bir terapi söz konusu değildir. Kişinin geçmişi değil, bugün bulunduğu ve gelecekte yer almak istediği yerdir bizim asıl ilgilendiğimiz.

 

Beş yıl önce bu mesleğe ilk başladığım zamanları düşününce, yeni yeni gelişmekte olan ve henüz emeklemekte olan benim, bundan bir on yıl sonrasında varacağım yeri ve arşınlayacağım yolları, öğreneceğim yenilikleri düşününce kalbim heyecanla atıyor ve merak içinde, kendimi dünyayı ve temas ettiklerimi izlemeyi sürdürüyorum.

 

Kalbimi her an yeniden tazeleyerek, güne ve geleceğe yeni bir bakış açısı geliştirerek ilerlemenin mutluluğunu tadıyorum.

 

 

 

 

Ebru Oğuş, PCC

Yaşam Koçu, Eğitmen