Günün birinde, dünyanın bütün renkleri bir araya toplanmışlar ve hangi rengin en önemli en özel olduğunu tartışmaya başlamışlar.

Son dönemde yaşadığımız süreçten dolayı hepimizin alışma süreleri ve oranları birbirinden farklı olarak yeni hayatlarımız uyum sağlamaya çalıştık. Kimimiz mutlu olurken evde kalmaktan, kimimiz de yeter artık demeye başladık. Bir çok yeni konu, eğitim, webinarlar, paylaşımlarla kendimizi bu dönemin içinde akmaya başladık. Bazen takıldık bazen akıntıya bıraktık kendimizi.

Alıştığımız zamanların çok dışında, sanki bir film izler gibi yaşıyoruz son dönemde… Yeni alışkanlıklar, yeni düzenler, yeni rutinler…

Cesaret, birçok kaynakta “korkulara rağmen adım atmak” olarak tanımlanıyor. Korkularına rağmen adım atabilmek ise hepimize göre farklılık göstermektedir. Özellikle de geleceklerini şekillendirecek adımlar atmaları sürecinde gençler için bu durum çok daha önemlidir.

Kelebek etkisi yaygın tanımıyla, bir sistemin başlangıç verilerindeki küçük değişikliklerin büyük ve öngörülmez sonuçlar doğurabilmesidir. Edward N. Lorenz’in bilgisayarında hava durumuyla ilgili hesaplamalar yaparken yaklaşık 1/1000 değerindeki küçük bir değişikliğin oldukça farklı sonuçlar yarattığını fark etmesiyle ortaya çıkan bu teori başta matematik olmak üzere birçok bilim dalını etkiledi. Lorenz 1972 yılında araştırmasıyla ilgili oldukça dikkat çekici

Hiçbir ebeveyn çocuğunun “Ben bunu yapamam” veya “Bu iş bana göre değil”, hatta “Ben o kadar akıllı değilim” dediğini duymak istemez. Olumsuzluk dili, kendi kendine konuşmayla başlar.

Okulların tatile girmesiyle öğrenciler yeni düzenlerine ayak uydurma sürecini hızlıca atlatıp, derslerden, sınavlardan, sınav kaygılarından biraz nefes alarak tatilin tadını çıkarmaya başladılar.

Filmlerde izlediğimiz ya da kitaplarda okuduğumuz; modernleşen dünyamızda, teknolojinin gelişmesiyle evrilse de, değiştiğini düşünsek de yüreğimizin heyecanla kıpırdadığı, içimizde kelebeklerin uçmasına neden olan aşk…

Son günlerde daha çok ofis çalışma günleri, yeni projelerin tasarlanma çalışmaları, yeni heyecanlar, yeni adımlar derken, havalar yavaş yavaş ısınmaya, benim ruhum da yeniden çiçek açmaya başladı…

Bundan birkaç yıl önce çocuklarla çalıştığım bir atölyede, farklı yaş gruplarından öğrencilerle “Geleceğin Okulu” projesinde onlardan gelen dahiyane fikirlerle, geleceğin eğitim sistemi diye hep konuşulan şeylerin aslında çok da uzakta olmadığını fark etmemi sağlamıştı.