Trajediden Sonra Ne Gelir?
Sıklıkla TED konuşmaları dinliyorum, daha önce de bazı yazılarımda bu konuşmalardan yaptığım alıntılar, ‘dinlemeye değer’ diyerek verdiğim tavsiyeler oldu. Bilmiyorum kaç kişi sonrasında açıp dinledi, kaç kişi benim kadar etkilendi… Kendi adıma devam ediyorum izlemeye, öyle belli bir konu seçmeden, o gün karşıma ne çıkarsa 🙂 Ve geçtiğimiz günlerde beni yine çok etkileyen bir konuşma dinledim, sizinle onu da paylaşmak istiyorum.
İki konuşmacı var bu defa, Azim Khamisa ve Ples Felix. Bir trajedi bir araya getirmiş bu iki insanı. Azim Khamisa’nın o tarihlerde üniversite öğrencisi olan oğlu çalıştığı işte pizza dağıtımı yaparken bir çeteye denk geliyor ve orada 14 yaşında bir çete üyesi tarafından silahla vurularak öldürülüyor. Ples Felix ise Khamisa’nın oğlunu öldüren silahı ateşleyen 14 yaşındaki çocuğun büyükbabası. Bu olay bundan 22 yıl önce gerçekleşmiş.
Her gün meditasyon yapan sufi bir Müslüman Khamisa, ‘çok derin acıların ve trajedilerin ardında bazen bir ışık görürsünüz’ diyor. Olaydan sonra yaptığı meditasyonlardan birinde oğlunu öldüren silahın her iki tarafında da birer kurban olduğunu fark ediyor. Silahın diğer ucunda yer alan 14 yaşındaki çocuk da toplumun bir kurbanı ona göre. ‘Her ikimizde birer evlat kaybettik o anda’ diyor, ‘benim oğlum öldü, onun da torunu ceza sistemi içerisinde kayboldu’.
Oğlunun ölümünden 9 ay sonra amacı gençlerin gençleri öldürmesini ve çocukların bu şekilde ölmelerini önlemek, çocukların, gençlerin doğru kararlar alabilmelerini sağlamak ve şiddetsizliğin empati, şefkat ve bağışlayıcılık olarak tanımladığı temellerini yaymak amacıyla onun adına bir vakıf kuruyor. Ve bu vakıfta ilk günden itibaren Felix ile birlikte çalışıyorlar. ‘Olanı değiştiremeyiz, tek yapabileceğimiz aynı şeyin başka çocukların, gençlerin başına gelmesini önlemek için çalışmak’ diyorlar.
‘Azim ile insan olmanın dışında tek bir ortak noktamız vardıysa bu da meditasyon yapmaktı’ diyor Ples Felix. Olaydan sonra yaptığı meditasyonların kendisine yol gösterdiğini ve evlatlarını kaybeden bu insanlara nasıl yardım edebilirim diye düşünürken bir gün evlerine davet edildiğini anlatıyor.
‘Meditasyon yapmayı öğrenin, barış içerisinde olabilmeyi, merkezinizi korumayı öğrenin.’ diyor Felix, ‘Böylece çocuklarla sevgiyi paylaşabilirsiniz çünkü bizim zamanımız dolduğunda bu dünyayı onlar devralacaklar…’
Oğlunun ölümünden beş yıl sonra, affetme yolculuğunu tamamlandığını düşündüğü bir gün oğlunu öldüren genç adamla tanışmaya gidiyor Khamisa. ‘Gözlerinin içine bakıp bir katili aradım ama bulamadım’ diyor, ‘görebildiğim tek şey benim ve diğer herkesin de içinde olan o insana ait kıvılcımdı. Bunu beklemiyordum ama diyebilirim ki bağışlayabilmiş olmam onu değiştirmişti.
İnsanlar bana soruyor, oğlunu öldüren kişiye nasıl iyi niyet beslersin? Onlara diyorum ki bunu ancak bağışlayıcılık yoluyla yapabilirsiniz. Bunu ben yapabildim, Ples yapabildi, sizler de yapabilirsiniz, bütün dünya yapabilir. Barış içinde yaşamak mümkün…’
Sıklıkla seçimlerden bahsederiz, yaşadığımız hayatı farkında olarak ya da olmadan yaptığımız seçimlerle kendimiz yaratıyoruz deriz. Bir noktada Azim Khamisa da buna değiniyor; ‘Böyle zor anlarda’ diyor ‘eğer doğru seçimi yapabilirsek, kendi içimizde ve başkaları için gerçek anlamda bir mucize yaratırız…’ Bana öyle geliyor ki her ikisinin de doğru seçimi yapabilmelerini sağlayan şey meditasyon yapıyor olmalarıydı… Ve anlıyoruz ki, böylesine büyük bir trajediden sonra bile gelen şey bağışlayıcılık olabiliyormuş…
Ebru Oğuş, PCC
Profesyonel Koç, Eğitmen