Bir emlakçı düşünün, aracının üzerinde kocaman harflerle kendi reklamını yapıyor. Sabahın yedisinde, erkenden yola çıkmış giderken birden önüne aniden çıkan oldukça yaşlı bir adamın kullandığı kamyoneti görünce frene asılıyor ve çarpmaya ramak kalmışken ancak durabiliyor.

u yazıyı okumaya başlamadan önce lütfen şöyle bir ön hazırlık yapın: dakikada kaç nefes alıp verdiğinizi hesaplayın. İhtiyacınız olanlar; zaman tutabileceğinizi bir saat ve de kendiniz! Her nefes alıp verişiniz 1 tur olacak şekilde 1 dakikada kaç tur nefes alıp veriyorsunuz? Şimdi konumuza dönebiliriz.

Her birimizin içerisinde büyük cevherler var, Yaradan hepimizin içine bir mükemmellik tohumu koymuş ve o orada, tam içimizde. Ve eğer her gün karşılaştığımız kaç kişinin bundan haberi olmadığını bilseniz şaşardınız!

Bundan iki yıl kadar önce, kadim Hint tıbbı olarak tanımlayabileceğim Ayurveda ile ilgili bir temel eğitime katıldım. Tabii ki tıp denince, dipsiz bucaksız bir kuyu çıkıyor karşımıza.

Ülkemizde koçluk mesleğinin zaman zaman eksik ya da yanlış bir şekilde tanımlanıyor olması koçluğun ne olduğu gerçeğini elbette değiştirmiyor. Bununla beraber ben de kendi üzerimize düşeni yapmak adına bu yazıyı yazma ihtiyacı duydum.

Bu ay biraz daha “erteleme alışkanlığı” üzerinde duralım diyorum. Önce Amerikalı yazar ve konuşmacı Dick Biggs’e kulak verelim, diyor ki “Dünyadaki en büyük boşluk ‘bilmek’ ve ‘yapmak’ arasında kalan boşluktur.”